مطالعه تاريخ روابط عمومي در دنيا حاكي از آن است كه در هر مقطع تاريخي بر يكي از عناصر تشكيلدهنده جوهرة روابط عمومي تاكيد شده است.
هنر روابط عمومي در واقع به دوران پيشين از تاريخ روابط عمومي بر ميگردد كه از 5000 سال پيش از ميلاد مسيح تا اندكي پس از جنگ جهاني اول را در بر ميگيرد.
تكنيكهاي روابط عمومي از زماني آغاز ميشود كه تحولات عظيمي در زمينه تكنولوژي و علم انسان رخ ميدهد. در فاصله جنگ جهاني اول و دوم پيچيدگي اوضاع جامعه اقتضا ميكند كه وارد دوران تكنيكها شويم و روابط عمومي فني در صحنه مديريت نوين چهره مينمايد.اندك اندك خود مديران به اهميت موضوع پي بردند و به تدريج پايههاي فلسفه روابط عمومي در درون موسسات پي افكنده شد. از اين به بعد با عنايت به فلسفه جديد همچون مديريت روابط انساني پاية مهم آن تلقي ميشد. تاثير اين برداشت بتدريج پديدار شد. حتي در برنامه آموزشگاهها توجه به روابط انساني و اصول روابط عمومي در زير عناوين مختلف گنجانيده شد. بديهي است جنبه داخلي روابط عمومي يعني آنچه كه در بعضي از مؤسسات «روابط با كاركنان» نام گرفته است، پيش از ساير جنبهها مورد توجه قرار گرفت. بعبارت ديگر فلسفه روابط عمومي در موسسات به رسميت شناخته شد و اين خود مساله مهمي است، زيرا اصل، قبول فلسفه و انجام وظايف و فعاليتهايي است كه مجموعاً آن را «روابط عمومي» ناميدهاند و اينكه اين وظايف ابتدا به اداراتي چون كارگزيني، سرويسهاي عمومي، امور اجتماعي روابط خارجي و امثال آن واگذار شد.
گزارش كارآموزي اينجانب در اداره آموزش وپرورش و واحد روابط عمومي شامل سه فصل مي باشد كه فصل اول به آشنايي با مكان كارآموزي پرداخته شده و سعي شده كه ابتدا معني و مفهوم هر يك از واژههاي آموزش، پرورش و كارآموزي ارائه گردد و در فصل دوم ارزيابي بخش هاي مرتبط با رشته كارآموز
موقعيت رشته كاروز در محل كارورزي، بررسي شرح و وظايف رشته كارآموز در محل كارآموزي و در فصل سوم به آموخته ها، نتايج و پيشنهادات، بررسي و تحليل موضوعات كارورزي، ارائه آموخته ها، ويژگي ها و و مشكلات از ديدگاه كاروز پرداخته شده است.